Inmiddels ben ik weer thuis.

Een week eerder dan gepland maar om gezondheidsreden moest een deelnemer van ons naar huis en ben ik samen met Leo meegevlogen om hem te ondersteunen. Tweezijzig maar het is goed zo. Eerder thuis dus wel mooi de tijd om mn blog bij te werken en wat te delen.

In de loop van de dag zullen de foto's volgen in de fotogalerij.

Afgelopen maandag 28 september was weer een gedenkwaardige dag in het nieuwe kamp wat in razend tempo opgezet en nog doorontwikkeld wordt.

Een opgave die door veel vrijwilligers en veel organisaties wordt voltooid samen met de Griekse overheid.

Vandaag was het moment dat er ruim 800 mensen vertrokken naar het vaste land. Een mooi gezicht maar aan de andere kant zeer tegenstrijdig. Waar komen ze terecht? Hebben ze een onderkomen of komen ze in Athene op straat te staan? Is er opvang en begeleiding voor deze kwetsbare mensen?

En dan nog te weten dat er volgens planning deze week nog eens 2000 mensen op de planning staan om naar het vaste land te gaan. Wederom fijn maar erg tegenstrijdig.

Alle pijlen vanuit de hulpverlening zijn gericht op Lesbos. Goed dat dit er is. Maar moeten we onze visie niet gaan verleggen naar Athene waar de nood misschien vele malen groter wordt? We weten het niet.

Maar onze missie is op Lesbos en er is meer dan genoeg werk te doen. Volop wordt er gewerkt om de mensen daar te beschermen tegen de aankomende winter. Hard wordt er gewerkt aan winterklaar maken van de tenten. Vloeren van pallets maken, stroom en toiletvoorzieningen etc etc.

De nood is hoog en de hulp is hartverwarmend.

Inmiddels doet de groep goede dingen en worden veel ervaringen opgedaan en zien we veel. Zelfs mochten we zien dat een kindje van 2 weken het goed maakt en tevens denken we zorgwekkend na over de toekomst!

RCC / GAiN  reis Lesbos september 2020

Op Lesbos was de nood al geruime tijd hoog maar na de brand op kamp Moria is alles nog erger en meer nodig.

Op 17 september kwam de oproep wie er op 20 september kon en wou afreizen naar Lesbos. Allereerst werd er 10 man gevraagd maar tenslotte reisden we met een groep van 14 personen op zondag 20 september om 12 uur af.

Na een breefing op de eerste dag en een bezoek en oriëntatie op het nieuw waren we aardig op de hoogte en onder de indruk wat er door de lokale mensen en de overheid inclusief de hulporganisaties uit de grond was gestampt. Een compleet kamp met tenten stond al klaar en de eerste vluchtelingen waren gehuisvest. En tot nu, 23 september, aan toe neemt het aantal mensen in het kamp enorm toe.

Wat doen we zoals:

In eerste instantie werd het team CRR / GAiN ingezet om in de reeds 900 geplaatste tenten een inventarisatie te doen hoeveel gezinnen in een tent wonen en of er een afscheidingswand geplaatst moest worden tussen de families.

Het mooie is dat we zien dat de aangeleverde spullen van GAiN ook echt aankomt zoals we altijd zeggen want de scheidingswanden maken we van lakens die in GAiN dozen zitten en dus echt bij ons vandaan komen. Hoe mooi kan het zijn!!

Tijdens deze bezoeken werden er schrijnende verhalen aangehoord hoe deze mensen alles beleefd hebben naast de al bestaande tocht die ze afgelegd hebben. En ja wat kun je doen?? Aanhoren en je Liefde laten blijken is al heel wat voor hen en wordt ook al direct als bemoedigend ervaren. Enkele vrijwilligers van ons team komen regelmatig bekende families tegen omdat ze al eerder uitgezonden waren naar het voormalig kamp Moria.

Naast het plaatsen van de wanden (wat nog wel enkele dagen gaat kosten ) zijn we bezig met registratie van een paar honderd bewoners omdat door de drukte dit nog achterwege was gebleven. Ook is er tijd besteed aan het repareren en opnieuw vast zetten van de tenten.

Ook weren er een paar mensen van ons in het warehouse om daar de goederen die binnen komen te sorteren en juist klaar te zetten voor distributie. Zeker ook niet onbelangrijk.

Dus al met al we hebben ons eerste paar dagen niet verveeld en dat gaat ook zeker de komende tijd ook niet gebeuren.

Hoe mooi en dankbaar kan alles zijn wat we allemaal mogen doen alhoewel wij ook weten dat dit een druppel op de welbekende plaat is. Maar we zien ook dat samenwerking met andere organisaties goed verloopt en we aan het eind een goede inbreng hebben. Stimulerend is dat de bewoners zien en merken dat we Liefde en Hoop uitstralen waar zij ook weer door gesterkt worden.

Dit was even een korte impressie van de eerste paar dagen werken op Lesbos op het nieuwe kamp wat tot nu toe nog geen naam maar dat zal zeker komen.

Dank aan alle steun, in welke vorm ook, die wij als team en als individu mogen ontvangen. Zonder dat zouden we niet kunnen. Zeker denken we aan de families die thuis plotseling achter zijn gebleven

Vorige week kwam de oproep wie er beschikbaar waren om voor een periode van 4 weken naar Albanie te gaan.

Wie had verwacht dat ik weer uitgezonden ga worden. Na de missies in IRAK en SERVIE komt er een nieuw terrein bij waar we hulp kunnen bieden.

Een nare tijd om weg te zijn maar de hulp is enorm nodig. Morgen, 19 december, zullen we de briefing krijen in Giessen waarna we door reizen naar Tirana.

Of het geoorloofd is om een blog bij te houden weet ik niet maar dat merken jullie vanzelf.

Voor iedereen fijne feestdagen gewenst.

op 1 februari is het zo ver dat de reis naar IRAK weer kan beginnen. Veel werk is er al gedaan afgelopen maand en maar er is nog genoeg hulp nodig.

Via het blog hoop ik jullie, als de situatie het toelaat, op de hoogte te houden.

Tja het is een poosje rustig geweest en dat heeft geleid tot weinig of gewen nieuws op de site.

Maar toch even een kleine up-dat doen wat er gedaan is de laatste tijd.

In het voorjaar ben ik nog een keer in Servie geweest met een groep van 12 personen. Dit keer als reisleider. Geweldig om als groep dit te mogen doen. Ik voelde me geen reisleider maar één van de groep. Mooi om te zien hoe ieder zijn of haar verantwoording pakt en zijn of haar talenten gebruikt.

En ja... inmiddels ben ik verhuisd naar mijn geboortegrond. Inmiddels al weer 3 weken ( per 1 juli dus).

Het voelt als thuis komen en weer grond onder de voeten.

Plannen voor GAiN zijn er op dit moment even niet alhoewel er misschien nog een reis in September / Oktober aan zit te komen naar Servie. Verder laat ik gewoon alles even lekker op me af komen en ben niet actief aan het zoeken om wat te doen maar er heus weer iets op mn pad komen.

Dus nu eerst met lokale dingen bezig zoals organisatie van veel dingen rondom de muziek en de jaarmarkt Schapenmarkt.

Na veel wikken en wegen heb ik besloten niet naar Namibië te gaan. Een bedrijf opzetten komt heel wat bij kijken en zaten meer haken en ogen aan dan ik verwacht had. Veel waardering voor het team wat daar aan het werk is. Ook voor alles wat in Nederland gedaan wordt. 

Ik ben heel goed begeleid en voorgelicht wat resulteerde in deze beslissing.

Dank René en team voor deze goede tijd.

Zo zo.

De reis is geboekt. 4 maart is het definitieve vertrek voor een weekje Namibië.

Inmiddels lopen de voorbereidingen in volle vaart. Na de week in Rehoboth zal het vervolg traject in gang gezet worden. Dus definitieve afspraken en testen, ook zullen de benodigde vergunningen dan aangevraagd kunnen worden.

En een mooie bijkomstigheid. Voor de VEZ diensten ben ik aangenomen om deel te nemen in de combo's. De auditie en het intake gesprek waren positief dus ik kan heerlijk mn talenten weer kwijt in de diensten van de VEZ. 

Yes het is zo ver,

Het RKC en van Werven zijn overeengekomen het afvalproject definitief door te laten gaan.

Alles wordt nu in het werk gesteld om alle formaliteiten in gang te zetten. We weten dat dit zeker nog veel tijd in beslag zal nemen maar; It geat on!

Woensdag 4 maart ga ik met Rene richting Namibië voor een kennismakingsreis. Inventariseren, contacten leggen en kennis maken met de vrijwilligers die er al werken. De reis zal een week duren dus 12 maart ben ik weer terug.

Na de reis kan ik nog aangeven of ik van gedachte ben veranderd. Daarna start de weg van visum aanvragen en de betreffende vergunningen en intake gesprekken. 

In tussentijd gaat van Werven hard door om de vakinhoudelijke zaken op orde te stellen.

Dus er zit beweging in de trein en ik hou jullie zeker, via deze blog, op de hoogte. 

Allereerst wil ik iedereen een heel goed , veilig en liefdevol 2015 toewensen.

Ja hoe is de stand van zaken op dit moment omtrend mijn mogelijke missie naar Namibië?

In december zou er een definitief plan gemaakt worden met concrete data. Door omstandigheden is dit iets vertraagd. Niet omdat er twijfels bestaan over het project maar enkel en alleen om bedrijfsmatige beslissingen die bij de firma van Werven voorrang hadden ( begrijpelijk).

Wel is er direct gepland om half januari weer aan tafel te gaan zitten en concrete zaken te beslissen. Hoe / wat exact / wanneer / op welke schaal etc wordt het afvalproject ( niet het afvallen zoals iedereen in het nieuwe jaar wil gaan proberen hoor ) gestart.

Spannend dus! Op dit moment is het de bedoeling om te streven naar een start per, op z'n vroegst, 1 juli.

Veel zaken moeten ondertussen geregeld worden, zoals visa / werkvergunning e.d.

Ik merk veel belangstelling van veel kanten en ik zal dus ook, via deze blog, jullie op de actuele hoogte proberen te houden.