Inmiddels ben ik weer thuis.
Een week eerder dan gepland maar om gezondheidsreden moest een deelnemer van ons naar huis en ben ik samen met Leo meegevlogen om hem te ondersteunen. Tweezijzig maar het is goed zo. Eerder thuis dus wel mooi de tijd om mn blog bij te werken en wat te delen.
In de loop van de dag zullen de foto's volgen in de fotogalerij.
Afgelopen maandag 28 september was weer een gedenkwaardige dag in het nieuwe kamp wat in razend tempo opgezet en nog doorontwikkeld wordt.
Een opgave die door veel vrijwilligers en veel organisaties wordt voltooid samen met de Griekse overheid.
Vandaag was het moment dat er ruim 800 mensen vertrokken naar het vaste land. Een mooi gezicht maar aan de andere kant zeer tegenstrijdig. Waar komen ze terecht? Hebben ze een onderkomen of komen ze in Athene op straat te staan? Is er opvang en begeleiding voor deze kwetsbare mensen?
En dan nog te weten dat er volgens planning deze week nog eens 2000 mensen op de planning staan om naar het vaste land te gaan. Wederom fijn maar erg tegenstrijdig.
Alle pijlen vanuit de hulpverlening zijn gericht op Lesbos. Goed dat dit er is. Maar moeten we onze visie niet gaan verleggen naar Athene waar de nood misschien vele malen groter wordt? We weten het niet.
Maar onze missie is op Lesbos en er is meer dan genoeg werk te doen. Volop wordt er gewerkt om de mensen daar te beschermen tegen de aankomende winter. Hard wordt er gewerkt aan winterklaar maken van de tenten. Vloeren van pallets maken, stroom en toiletvoorzieningen etc etc.
De nood is hoog en de hulp is hartverwarmend.
Inmiddels doet de groep goede dingen en worden veel ervaringen opgedaan en zien we veel. Zelfs mochten we zien dat een kindje van 2 weken het goed maakt en tevens denken we zorgwekkend na over de toekomst!